اکسسوری

اکسسوری چیست؟

اکسسوری یک لوازم جانبی است که برای مشارکت، به روش دوم، برای پوشیدن لباس مورد استفاده قرار می‌ گیرد، که اغلب برای تکمیل یک لباس استفاده می‌ شود و به طور خاص برای تکمیل ظاهر فرد مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

لوازم جانبی توانایی برای بیان بیشتر هویت و شخصیت افراد دارد.

زیرا وسایل و متعلقاتی در اشکال مختلف، اندازه، رنگ و غیره وجود دارد. این اصطلاح در قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت.

اکسسوری  را می توان به راحتی در دو قسمت کلی طبقه بندی کرد:

دسته اول وسایل حمل شدنی هستند و دسته دوم آن هایی که پوشیده می شوند.

اکسسوری حمل شدنی سنتی شامل کیف پول و کیف دستی، عینک، پنکه دستی،  و چتر، عصا و شمشیر تشریفاتی است.

 پوشیده شدنی ممکن است شامل کاپشن، چکمه و کفش، کراوات، کلاه، کمربند، آویز، دستکش، گردنبند طلا ، دستبند طلا، جواهرات، ساعت، مچ بند، شال، روسری، توری، جوراب، سنجاق، حلقه و غیره می باشد.

انتخاب وسایل و لوازم جانبی که فرد برای تکمیل لباس خود می پوشد یا حمل می کند،

می تواند با عوامل مختلفی از جمله زمینه خاص مکان مورد نظر فرد مشخص شود.

به عنوان مثال، اگر فردی قصد رفتن به محل کار خود را داشته باشد، انتخاب لوازم جانبی آن با کسی که قصد رفتن به یک مهمانی یا مراسم شام را دارد، متفاوت خواهد بود.

به همین ترتیب، وضعیت اقتصادی ، پیشینه مذهبی و فرهنگی فرد نیز یک واقعیت کمک کننده خواهد بود.

انواع اکسسوری طلا و جواهرات و تاریخچه آن ها

گردنبند / زنجیر

گردنبندها توسط تمدن های اولیه در سراسر جهان پذیرفته شده اند.

اعتقاد بر این است که قدمت 40000 سال دارد.

قدیمی ترین اشکال گردنبند از پوسته، دندان یا مهره های استخوانی، پرهای پرنده، چوب حک شده، دانه ها، سنگ ها و سایر عناصر طبیعی و مصنوعی موجود در محیط ساخته شده است.

برخی از آنها از مكان های گرانبهای بیشتری استفاده می كردند،

مانند گردنبندهای ارزشمند ساخته شده از مهره های مرجانی قرمز مدیترانه ای كه در یك بقایای نوسنگی در آلپ یافت می شود، در حدود 4،200-3،400 قبل از میلاد مسیح است.

اولین جواهرات با سنگهای قیمتی در قرن اول توسط رومیان مورد استفاده قرار گرفت.

بعداً، این روند برای خانم ها شد تا گردنبندهای زیادی را به طور هم زمان بپوشند تا زمانی که استفاده آن ها از بین برود. در اواخر قرن چهاردهم، گردنبندها دوباره محبوبیت خود را پیدا کردند.

دستبندها

بعد از گردنبندها، قدیمی ترین شکل جواهرات، دستبند مچ دست، بازو یا مچ پا است.

باستان شناسان توانستند قدمت نخستین دستبند را به 7500 سال قبل از میلاد مسیح در ترکیه پیدا کنند که از ابسیدین ساخته شده است.

تصور می شد كه انسانهای اولیه، النگوهای باستانی را از سنگ، چوب و پوسته و سپس بعداً از مس و برنز تشکیل داده اند.

اولین دستبندهای باستانی چینی از چوب، یشم و طلا ساخته شده اند.

دستبندها در زمان مصر باستان بیشتر رشته های مهره های طلایی و حلقه ها بودند، و برخی از آنها به صورت لولایی بود.

در یونانیان باستان، رومیان و آشوریان، دستبندها اغلب به شکل مارهای مارپیچ پیچدار یا بازوهای پنجه ای با اسفنک های مینا و سر شیرها و گاوها بودند.

در عصر آهن ، اشکال مارپیچی دستبندهای با نقوش حیوانات در اروپا رایج بود.

در همین حال ، دستبندهایی با پنل های جداگانه و لولا برای اولین بار ایجاد شد.

اما این سبک هنوز هم در اوایل قرن بیست و یکم محبوب بود.

گوشواره ها

به گفته باستان شناسان، زنان سومری گوشواره های حلقه ای طلای هلالی را در حدود 2500 سال قبل از میلاد می پوشیدند.

در 1500 سال قبل از میلاد مصر، گوشواره ها توسط زنان و مردان پوشیده می شد.

گوشواره های مصر باستان معمولاً گل میخ های قارچ یا شاخه هایی بودند که توسط یک سوراخ بزرگ شده در گوش قرار می گیرند.

گوشواره ها در طی قرن یازدهم تا اوایل شانزدهم غیر ضروری و غیر عملی شدند زیرا مدل های شیک و روسری های روز گوش ها را کاملا پوشانده است.

در اواخر دهه 1500 بود که گوشواره ها در بین آقایان و درباریان در دوره رنسانس انگلیسی مد شد.

در اواخر قرن 17، گوشواره ها به بخش مهمی از لباس پوشیدن برای زنان و مردان تبدیل شدند. با گذشت زمان سبک تر و ساده تر شد.